Hartzaken Burgers Naasten Leven


home

Home



Contact Links Sitemap Archief




Gedichten Zonen Uitspraken


Gedichten van moeders

Veel moeders schrijven gedichten.
Een manier om zich te uiten.

Gedicht van An voor haar moeder

Gedicht van Barbara Bingham

An excerpt from a poem by Barbara Bingham

Marja: Zondagavond

Wilma: Mijn moeder

Ha, vakantie!

Gedicht van Joe via Laura

Karen

Nel

up



Gedicht van An voor haar moeder


Lieve Mam dit is mijn laatste gedicht aan jou.

Mam wat zal ik je missen als moeder en vriendin
Met Pappa en Jou ben ik opgegroeid in een liefdevol gezin

Dat zal nu nooit meer zo zijn
Ik weet dat nu en dat doet pijn

Nooit meer op de koffie voor een praatje
Ik aan de wijn en jij aan een advocaatje

Nooit meer samen boodschapen doen of gezellig winkelen
Je kon dan bijna niet wachten tot de deurbel begon te rinkelen

Je wist dat ik dan voor de deur zou staan
Om lekker samen uit te gaan

Nooit meer de vraag: "kind hoe gaat het met jou"
Door jouw heengaan ben ik ineens geen kind meer maar een vrouw

Je nooit meer bellen om te vragen of je lekker hebt geslapen
Ik weet dat nu de engelen over je zullen waken.

Maar wat nooit meer over zal gaan is mijn liefde voor jou
Mam je was een geweldige moeder en een allerliefste vrouw

Je dochter Anneke

up





Gedicht van Barbara Bingham

Keer mijn broer je rug niet toe
Alleen omdat hij niet in je wereld past.
Zijn Kwelling is echt
Hij zou het veranderen als hij dat kon.
Zijn ziekte kun je niet zien
Maar zij is echt, al te echt, niettemin,
En de jongen die wij kennen, is aan ons verloren.
Als bij een vermist kind gaat de pijn nooit weg
Maar achtervolgt ons met de hoop dat op een dag
We hem weer zullen vinden.
Ik kan hem niet in de steek laten.
Hij is mijn broer,
En hij is dezelfde broer die me bij mijn hand hield,
Toen we lachend door de bloemen renden,
In het weiland bij mijn grootmoeders boerderij.
En hij houdt nog steeds van kinderen, en van katten,
Hij houdt nog steeds van 'hotdogs',
En hij heeft nog steeds gevoelens.
En hij heeft nooit de liefde van een vrouw gekend,
Of de vreugde van vrij te zijn een droom te volgen
En die in vervulling te doen gaan.
Het lijden van mijn broer en de tranen van mijn moeder
Hebben mij de moed gegeven
Je te vragen en te luisteren en te leren.
Als je de tijd neemt om 't te begrijpen
Kun je zorgen dat je zijn wereld minder pijnlijk maakt.

up

An excerpt from a poem by Barbara Bingham.

Don't turn your back on my brother
Just because he does not fit
into your world.
His torment is real
and he would change it if he could.

His illness is not something
you can see
but is real, all too real,
nonetheless
and the boy we know is lost to us.
Like a missing child
the pain never dies
but haunts us with hopes
that some day
we will find him again.

up





Zondagavond

Het is zondagavond
zeven na zeven.

Ik huil om de dood
en ik huil om het leven.

Ik huil om slecht
en ik huil om goed.

Ik huil om lelijk
en ik huil om het mooie.

Ik huil omdat ik toch verder moet.

Marja.(juli 2009)

up



Mijn moeder

Zolang je nog een moeder hebt
Ben jij jong en is zij oud
Zolang je nog een moeder hebt
Is er altijd iemand die van je houdt.

Zolang je nog een moeder hebt
Ben je altijd ergens thuis
Zolang als ze leeft,
Ben je welkom in haar huis

Nu mijn moeder dan gestorven is,
Is mijn jeugd voorgoed voorbij,
Maar dankbaar blijf ik zolang ik leef
Voor wat zij was voor mij

Voortaan mijn lieve moeder
Moet ik verder zonder jou
Maar wie ik ben,
Dat dank ik grotendeels aan jou

Een veilig nest, een fijne jeugd
Dat gunde je ieder kind
Je kunt de hele wereld aan
Als je leven goed begint

Daarvoor dus mam oprecht mijn dank
Je hebt het goed gedaan!
Je leeft een beetje verder
Zolang ik zal bestaan

Gedicht van Wilma

up





Ha, vakantie

Hij ging ervoor, maakte plannen.
Na een paar dagen op Zandvoort als logé in het penthouse, wist hij zeker wat hij wilde.
"Volgend jaar, 2014, huren we dit samen", riep hij.
Zijn oom, tante, ik, zijn moeder en hijzelf.
Gelijkwaardig, kosten wilde hij delen, alles eerlijk door vier.
Hij ging direct aan de slag.
Sparen, lijstjes maken, bedenken wat mee zou moeten, aankopen doen.
Hij maakte het regelmatig onderwerp van gesprek.
Hij vond het heel spannend, telde de maanden,
nog een heel jaar,
nog elf maanden, nog ........
Wij deden met hem mee.
Blij als we waren dat er iets leuks in 't verschiet lag.
Iets waar hij naar uitkeek.

Meedeinen, mee veranderen.

Hij raakte in een diepe psychose, zoals wij al jaren niet meer hebben meegemaakt.
Hij kon het thuis niet meer aan.
Het werd 'n opname bij mij thuis.

Meedeinen, mee veranderen.

Hij had het zwaar, vocht om niet te verzuipen,
bleef wonderlijk genoeg uitkijken naar Zandvoort.
Hij klampte zich daaraan vast als aan een reddingsboei, een strohalm. Wij ook.

Meedeinen, mee veranderen.

Ze kregen hem niet stabiel, praten, overleggen.
Zandvoort kwam dichterbij.
De psychose duurde voort, angsten, wanen.
Zandvoort stond voor de dèur.
Uiteindelijk werd, samen met de hulpverlening, besloten het avontuur aan te gaan.
Lijstjes maken, inpakken, hoop, verwachtingen.

"Het gaat daar vast beter met me",
Blij, vol hoop ging hij op weg.

Onderweg werd het te spannend en kwamen de angsten hun hoofdrol opeisen.

Aangekomen, contact met Mentrum, wikken, wegen, overleggen.
Hìj wilde doorzetten.
"Ik kan net zo goed hier blijven, naar huis neem ik m'n ziekte toch ook mee.
Hier kan ik nog genieten van het uitzicht."

Meedeinen, mee veranderen.

Achterdocht werd sterker.
Hij kwam het nog wel vragen: "Hebben jullie het over mij? Willen jullie mij iets aandoen? Ton, hoor ik jou nou zeggen ....... ?"
Nee, lieverd, je bent een geweldige vent. Ik hou van je.
Tranen bij ons alle vier.
Hij, opgelucht naar zijn kamer.

Maar, zijn opluchting duurde steeds korter, de wanhoop groter.

Suïcidaal

Het spijt me, ik kan niet meer, ik móet spríngen.

We zaten op negentien hoog.
Ramen dicht, slapen, praten, checken, overleggen.
Zo kwamen wij in dezelfde hel terecht.
Wat moet je doen? Wat is wijsheid?

Meedeinen, mee veranderen,

De wacht houden, geruststellen, een traan als stille getuige.

Hij heeft het gered, wij hebben het gered.


Vanaf maart jongstleden gaat het eindelijk beter met hem.
"Ik ben nog wel erg kwetsbaar, moet heel goed op mijn grenzen letten".

Hij kan weer ademhalen, wij kunnen weer ademhalen.

Meedeinen, mee veranderen.

En waar wil hij naar toe de komende zomer?

ZANDVOORT

Voordracht Greetje op Arkin familiedag

up



You ask me


You ask me
Where are you from, you ask me
Well listen to me, don't ignore me
The Sky is my father
And the Earth is my Mother
So don't label me
Spit on me and abuse me
And the borders you want to impose on me
are the borders of your mind, so set me free
And when you are able to liberate me
You will clear your own mental calamity
So stop hating me
Can't you see
No more pain
Oh Sky and Earth
Set me free

Youssef (Joe) Lababidi. 2010

up