Hartzaken Burgers Naasten Leven


Moeders Liesjes Songs Ontmoeten


home

Home

Contact Links Sitemap Archief




Witte en gouden raven

(Ga terug naar moeders)

Witte raven zijn zeldzame vogels. Wij moeders, mantelzorgers noemen de hulpverleners in de geestelijke gezondheidszorg, die deugen ook wel "witte raven". Ze zijn vast niet zeldzaam maar we komen ze niet altijd tegen. Jaren geleden hebben moeders op deze website een witte raven nominatie ingevoerd.
Sommige bijzondere raven zijn inmiddels met pensioen, zijn ander werk gaan doen of misschien al wel overleden. Er zullen zeker anno 2023 meer mensen die een lintje verdienen bij zijn gekomen. Als ze een plekje op hardzaak verdienen, laat maar weten.
We praten nu over hulpverleners die zich door hun betrokkenheid en dat beetje extra's onderscheiden van de "kantoorverpleegkundige", zoals Pieter Overduin ze noemt in zijn boekje: "God is in de war, Hij denkt dat hij Pieter is".

Naast witte raven zijn er ook gouden raven, dat zijn de betrokken mensen buiten de GGZ. Dat zijn de vrienden die het vol blijven houden om vriend te zijn. Dat zijn de mensen die deel uitmaken van een steungroep voor mensen die soms in de war zijn. Dat zijn de leraren die zich extra inspannen of de werkgevers die plaatsen reserveren voor de werknemers met een psychische overgevoeligheid. De gouden raven nominatie gaat naar de mensen die iets extra's doen of betekenen voor ons. Maar ook gewoon de broers en zussen en kinderen van, oma's en opa's, kunnen goud waard zijn.

top




De witte raven nominatie gaat naar...


Psychiater en verpleegkundige kliniek Breda

Psychologe

Frank uit Amesfoort

SPOR Amsterdam

Adolescentekliniek en Marijke Krikke

Patrick uit UK

Crisisdienst Arnhem

Leiding Catamaran

Wiepke Cahn

Renate Siebelink en Wiepke Cahn

Verwenzorg door Joke Zwanikken-Leender
top



De gouden raven nominatie gaat naar...


Mentor ROC Leiden

Drukkerij de Toekomst

Vrienden van Jop

Jan Maas


top

Witte Raven nominatie 1.


Psychiater en verpleegkundige uit kliniek Breda

Hallo, gisterenavond om 18.30 werd ik opgebeld vanuit de kliniek, dat ons J. om half 5 was gaan wandelen (vrijheden) en niet meer was teruggekomen, ze hadden hem wel op zijn mobiel gebeld, maar hij nam niet op. Ik was in alle staten, en probeerde hem zelf mobiel te bellen, hij nam meteen op en klonk "redelijk".
Ik vroeg waar hij was, en hij zei op het station in Bergen op Zoom, was gaan lopen om even naar de stad een frietje te halen en was toen verdwaald, zei hij. Had het telefoonnummer van de kliniek niet en wist niet hoe hij terug moest, of ik hem dan "even" kwam halen. Heb de kliniek gebeld, en tegen hem gezegd dat hij zo terug gebeld zou worden, omdat het voor mij wel een half uur zou duren voordat ik daar kon zijn. De psychiater zelf had hem gebeld, en is samen met iemand van de verpleging met een taxi ons J. gaan halen op het station en ze hebben mij voortdurend telefonisch op de hoogte gehouden tot op het moment dat hij veilig terug op zijn kamer was. Toen heb ik van pure opluchting en blijdschap omdat dit allemaal voor ons gedaan werd (ik had zulke echte hulpverlening nog nooit van mijn leven meegemaakt) een potje zitten janken. De psychiater samen met een verpleger met een taxi ons J. opgehaald, ik wist niet wat er gebeurde, ik ben zo DOLGELUKKIG dat hij daar zit dat ik het niet eens kan beschrijven.

Hartelijke groeten, van een geruste en een blije moeder.
Aj.;10 juni 2005:

top

Witte Raven nominatie 2.


Psychologe

Ik wil graag onze psychologe nomineren. Zoals ik je al verteld heb, is ze ontslagen wegens opheffing polikliniek. Ze heeft gedurende drie maanden een soort stage-overeenkomst met het orthopedagogisch zorgcentrum (ze wordt hier dus niet voor betaald, ze krijgt een ww-uitkering), zodat ze M. voorlopig nog drie maanden kan begeleiden. Ze durft M. niet alleen te begeleiden, ze houdt graag contact met een team, vandaar de stage-overeenkomst. Ze hoeft dit natuurlijk helemaal niet te doen, ik vind het dan ook zeer bijzonder, een parel in onze gezondheidszorg.
Als ze een nieuwe baan heeft, probeert ze of M. daar dan ook terecht kan voor verdere begeleiding. Nu komt ze elke week bij ons thuis.

Aie; 13 juni 2005:

top

Witte Raven nominatie 3.


Frank uit Amersfoort

De witte raaf die wij enige tijd geleden gevonden dachten te hebben, is dus werkelijk een zeldzame WITTE RAAF. Je komt ze wel eens tegen in sprookjes en af en toe in hulpverleningsland.
We hebben zojuist een zeer goed gesprek gehad met de SPV'er van M., hij heet Frank (ik zal hem voortaan F. noemen). M. was inderdaad niet aanwezig omdat hij slaap moet inhalen, ligt nu nog bewusteloos op bed.
F. heeft ruim 12 jaar ervaring met begeleiding van jongeren met een eerste psychose, is ter zake zeer kundig, weet goed de weg bij allerlei instanties en heeft een goed inlevingsvermogen.
Niet de vraag van: hoe voelen jullie je nu, maar precies "de vinger op de wonde leggen".
Pfft, nog nooit in al die jaren zo'n goed gesprek gehad, hij schatte precies in hoever wij zijn in het verwerken van het feit dat M. ziek is en nooit meer beter wordt. En dat we er hard aan toe zijn dat anderen nou eens de zorg overnemen en M. op weg proberen te helpen een zo zelfstandig mogelijk leven te leiden met de juiste ondersteuning. Hij is vastberaden om M. met het nodige geduld en handreikingen de weg te laten gaan die voor hem het best mogelijk is. Had ook feilloos door dat vader nog niet zo ver is in de verwerking van alles, sprak over zijn "vadergevoel"!!! Nog nooit heeft ook maar iemand dat zo gevoelige plekje gezien en geraakt. We zijn er allebei een beetje van ondersteboven. Er zijn hier in Amersfoort een keer per maand bijeenkomsten voor ouders van psychotische /schizofrene jongeren onder begeleiding van F. en andere deskundigen. De avonden worden door de ouders ingevuld, met vooral ervaringsverhalen. Ik heb hem verteld over schizfam, daar had hij nog nooit van gehoord (klein minpuntje). Zijn verzoek is of ik op de eerstvolgende avond mijn ervaringen hiermee wil vertellen. Wat vinden jullie: we kunnen nog wel wat reclame gebruiken, toch?
Nee, alle gekheid op een stokje, ik zie wel hoe het loopt op zo'n avond en hoe goed het momenteel ook gaat met M., ik kan allicht er wat van opsteken. Wij zijn nu aangemeld als sub-clienten, M. is hoofd (wilde hij altijd al worden!!!!) en kunnen dan als het nodig is vaker en in ieder geval eens per 6 /8 weken bij F. op gesprek. Hij vindt het namelijk van zeer groot belang hoe onze ervaringen zijn en hoe M. zich thuis gedraagt.

Ik nomineer hierbij Frank voor de titel Witte Raaf (wie hield de lijst ook al weer bij???)....... en nee, jammer maar helaas, jullie kunnen hem niet lenen.....
M. 21 juli 2005:

top

Witte Raven nominatie 4.


SPOR Amsterdam

Voor wat betreft de witte raven, zou ik eigenlijk ook de hulpverlening uit A'dam wel willen vermelden. De politie en het Spor hebben toen R. was weggelopen zo goed en adequaat hun werk gedaan. Met drie woorden begrepen ze de situatie en snelden naar de plaats waar R. was. En dan de vraag van de agente aan mij hoe het met mij ging. Bij het Spor idem dito, en de service waarmee ze me op de hoogte hielden.
Dus ik zou ook graag de hulpverlening in A'dam op de nominatielijst willen zetten. Vaak hebben we commentaar op de politie als ze onhandig of onwetend met onze kinderen omgaan, en in dit geval moet ik zeggen, beter had niet gekund.
C

top

Witte Raven nominatie 5.


de adolescentenkliniek in Amsterdam.

Mag ik ook een hele afdeling op de nominatielijst zetten?
Dat is de adolescentenkliniek van het AMC in Amsterdam.

M. deed het heel goed in de kliniek en kwam op vrijdag er altijd fris en fruitig uit, waarna hij gelukkig vrij in de weekenden een beetje blowde en vanaf zaterdags een zombie was.
Toen ik vorige maand M's MW-er sprak en over m'n toeren riep dat ik die wekelijkse terugval niet trok en nog wel een zolderkamer voor hem wist, suste de MW-er mij en zei dat er nog wel andere alternatieven waren.
De week daarop belde hij mij dat er op korte termijn nog wel een plek voor hem was in een 24-uurs opvang, waar M. zich nu ook voor heeft opgegeven.

Twee weken geleden is M. van klinisch overgestapt naar dagbehandeling, maar hij kan heel slecht zijn bed uitkomen; in de kliniek op zijn vroegst half 10, thuis om 13.00 uur.
De overgang van kliniek naar dagbehandeling vond hij ook wel een beetje eng. Daarom mocht hij 2 x per week in de kliniek slapen, op zijn oude kamer daar.
Gevolg: hij ging 2 x per week naar de dagbehandeling.
Afgelopen week was hij zover teruggezakt (dankzij blowen en te weinig prikkels) dat hij ook niet voor overnachting terugwilde.
Na telefonisch overleg (van mij met dagbehandeling), werden wij een uur later teurggebeld dat M. weer de hele week (van ma. tot vr.) op de kliniek mag slapen, en het dagbehandelingsprogramma kan volgen, totdat hij een plek krijgt in de 24-uurs opvang (mits dat niet te lang gaat duren).

Ik vind dit een superstaaltje van opvang en samenwerking met mij en voor mij en voor M.'s gezondheid.
M. is nu weer tevreden (vind het wel een beetje jammer weer terug te moeten, maar hij doet het toch), en ik heb weer rust dat hij hulp heeft en doordeweeks niet blowt.

Bovendien heeft zijn nieuwe arts (academisch ziekenhuis, dus ze rouleren steeds) het voor elkaar gekregen zijn medicatie weer een stukje te verhogen.
T

top

Witte Raven nominatie 6.


Patrick Guinard

Mag ik van de overkant (UK) ook iemand op de Witte Raven lijst nomineren?
Patrick Guinard, onze uit z'n lijf rennende hulpverlener!
Hij heeft het nu ook voor elkaar gekregen dat J. op school, waar de nieuwe huisarts bij aangesloten is, iedere dag onder controle komt te staan.
L. oktober 2005

top

Witte Raven nominatie 7.


Ik wil de spv-er en psychiater van de crisis dienst Arnhem nomineren.

Zij hebben respect voor de patiënt. Zijn begaan met de patiënt.
Ze bewandelen een weg in de behandeling die bewust gekozen is, om behandeling en opname zo min mogelijk traumatisch te laten verlopen voor de patiënt.
Ze voelen in. Leven mee.
Zijn bereikbaar voor ons als ouders en overleggen met ons samen hoe te handelen in het belang van onze zoon. Petje af en de complimenten en onze dank.
M; januari 2006

top

Witte Raven nominatie 8.


de Catamaran

Als ik het zo hier en daar lees en zelf ook ervaren heb hoe vaak het verkeerd gaat vind ik dat de leiding van de Catamaran ook wel op de witte raven lijst mag want die weten echt waar ze mee bezig zijn
groetjes W; februari 2006

top

Witte Raven nominatie 9.


We nomineren Wiepke Cahn van het UMC.

Veel familieleden gaan naar haar voor een second opinion en vinden haar een witte raaf. Zij heeft een heel directe manier van vragen, plezierig en duidelijk, patiënten voelde zich begrepen. Het is een top-mens! Soms heb ik het idee dat het een van de weinigen is die nog niet geïnfecteerd is geraakt met beroepsdeformatie (zoals vele hulpverleners wel)
M,M,R,e.a.

top

Witte Raven nominatie 10.


Renate Siebelink en Wiebke Cahn

... En dan blijkt het belang van goede artsen, die mijn dochters bedenkingen tegen de Leponex zeer serieus nemen, die haar volledig in haar waarde laten, die meedenken en diverse oplossingen aandragen, de tijd nemen om alle voors en tegens uit te leggen en Saskia zelf uiteindelijk laten beslissen.
Doen we nog iets met een Witte Raaf of een Opgestoken Duim? Dan mogen wat mij betreft Renate Siebelink (assistent- psychiater) en Wiepke Cahn (hoofd psychotische stoornissen)van het UMC Utrecht deze trofee met lof uitgereikt krijgen. Wat een medemenselijke behandelaars!!
groetjes L; mei 2007

top

Verwenzorg

Verwenzorg, gewoon doen!, Rob Bruntink, in samenwerking met Joke Zwanikken-Leenders
uitgeverij Elsevier Gezondheidszorg, ISBN 90-352-2663-1
Ik nomineer Joke Zwanikken Leenders. In de zestiger jaren nam de jonge verpleegkundige Joke Leenders fietstassen vol kersen mee van haar ouderlijke boerderij in Brabant en deelde die lekkernij uit aan haar patiënten in het psychiatrisch ziekenhuis Voorburg bij Den Bosch. Haar bazin berispte haar: de patiënten hadden wel in de kersen kunnen stikken. Joke pikte dat niet en wenste dat haar bazin toe! Je moet maar lef hebben! Dit initiatief en haar onverzettelijkheid leidde uiteindelijk tot de verwenzorg van nu en tot de Nationale Verwendag. Er is een boek gemaakt over het ontstaan van verwenzorg, voor wie bedoeld, door wie te geven, over wat tegen kan zitten, wat makkelijk is om te doen. Kortom over alles wat er bij nodig is om het patiënten naar de zin te maken.
Denk je eens in dat je zelf chronisch patiënt bent en jaar in jaar uit een ander voor jou beslist of je wel of geen kersen krijgt, zelfs dat je die nooit meer krijgt domweg omdat niemand in je omgeving op het idee komt ze voor je mee te nemen. Het is maar een voorbeeld. Dat niemand op het idee komt je eens een dagje mee te nemen naar een schoonheidsspecialiste, of de kapper, of een etentje buiten de deur, niet MacDonalds maar naar een beroemd restaurant als De Kersentuin. Allemaal wel mogelijk als iemand maar op het idee komt en dat idee ook met jou, als patiënt wil uitvoeren.
Joke deed dat en doet dat nog steeds. Vandaar deze nominatie.

top




Gouden Raven nominatie 1.


Mentor ROC van D. te Leiden.

Ik weet niet of ik jullie al eens verteld heb dat D. zo boft met zijn mentor.
Namelijk het volgende: mijn eigewijze kind is dus vandaag naar school gegaan, terwijl wij ook vandaag de afspraak hadden op school, om hem uit te laten schrijven, omdat hij het niet redt.
Dus ik zei vanmorgen tegen hem: jij regelt alles maar.
Wij moesten vandaag om 3 uur naar school komen en ik dacht, we zien het wel.
Wat denken jullie! Heeft zijn mentor het voor elkaar gekregen dat hij op therapeutische basis naar school kan.
Hij zit op het ROC in Leiden. Het is een MBO opleiding electrotechniek.
Hij gaat nu, is afgesproken, elke dag van 10 uur tot 12 uur s'morgens naar school en we kijken hoe dat gaat. Om het vervolgens steeds een stapje uit te breiden.
Ik kan die man wel zoenen!
A van D (oktober 2005)

Kijk, ze zijn er wel, de gouden raven. Deze man mag van mij toegevoegd worden aan de lijst van toppy mensen. Het neemt een hele zorg van schouders af als je weet dat er een leraar is die het zo goed met D. voor heeft.
R.

top

Gouden Raven nominatie 2.


Nominatie Jan Roos van Drukkerij De Toekomst

Het boekje 41 + 1 EENZINNERS is er gekomen dankzij de belangeloze medewerking van Drukkerij De Toekomst.
Ik had het plan om de boekjes zelf te maken, maar moest al na twee exemplaren erkennen dat vormgeven, drukken,lijmen en snijden vakwerk is.
Eén van de twee eigen maaksels heb ik met een brief afgegeven bij De Toekomst, en een paar dagen later ben ik eens gaan vragen. Na een kort gesprek met één van de directeuren, de heer Jan Roos, had ik de toezegging dat er ruim voor 12 november een stapel boekjes klaar zou zijn, gratis en voor niks. En zo geschiedde .......

Een bedrijf dat veel verzoeken krijgt om te sponsoren, een directeur die amper idee heeft wat schizofrenie is, en toch zo'n hartverwarmend gebaar.

Jan Roos is geen hulpverlener en komt strikt genomen dus niet in aanmerking voor een nominatie, maar hij verdient m.i. wel een eervolle vermelding.

en zoek je een drukkerij, netservice, ontwerp, printservice denk dan aan
De Toekomst
www.detoekomst.nl

top

Gouden Raven nominatie 3.


Ik nomineer de vrienden van Jop van het IJsbaanpad en de voetbalvrienden van FC Arsena.

Zij laten Jop niet vallen als hij in een crisis zit en accepteren hem met al zijn "bijzondere" eigenschappen.
Hannie

Kaart voor Jop die in december 2005 was opgenomen

Dit zijn de vrienden, getekend door neef Merlijn, in de gedaante van hun bijnaam en gedrukt op een vrienden shirt.
Kaart voor Jop die in december 2005 was opgenomen

Ooit een normaal mens gezien?

Ooit een normaal mens gezien?

Jop staat helemaal rechts, als lieve, vriendelijke nar

Jop staat helemaal rechts, als lieve, vriendelijke nar

top

Gouden Raven nominatie 4.


Bij deze nomineer ik: Jan Maas.

Jan Maas is als docent (mentor) verbonden aan de afdeling Traject van het Kellebeek College. De afdeling Traject is bedoeld voor deelnemers die (nog) niet in staat zijn om een beroepsopleiding te volgen of te werken.
De oorzaak daarvoor kan van velerlei aard zijn, dus ook voor mensen die niet goed weten wat ze willen worden, die problemen hebben op school of thuis, die nog te weinig weten van de nederlandse taal en cultuur, die kunnen allemaal terecht bij Traject en die worden gedurende het schooljaar verder op de rit gezet. Traject duurt dus een schooljaar, vanuit de GGZ is aansluiting gezocht voor Begeleid Leren voor mensen met een psychiatrische achtergrond.

Jan Maas heeft er gedurende het vorige schooljaar 2005/2006 voor gezorgd in de eerste plaats dat Sanne meer zelfvertrouwen heeft gekregen, dusdanig dat zij een "gewone" opleiding weer aandurft.
Verder heeft hij er op de achtergrond voor gezorgd dat Sanne wat beter haar eigen boontjes dopt, door een aantal taken van mij over te nemen (vooral wat betreft het uitzoeken van zaken zoals combinatie Wajong met Studiefinanciering, inclusief het overnemen van de papierwinkel daarvoor) op een dusdanig intensieve manier, dat Sanne het gevoel heeft gekregen ook bij Jan terecht te kunnen en niet alleen altijd maar bij mij. Sanne is daardoor wat losser van mij gekomen.
Zelfs nu het schooljaar Traject Begeleid Leren is afgerond, heeft Jan Maas toegezegd haar te zullen blijven volgen. Het is de bedoeling dat hij Sanne wekelijks belt, en kiest daar ook nog haar roostervrije dag voor, want ook daarmee houdt hij rekening.

Nog een voorbeeld: Sanne wilde eigenlijk helemaal zichzelf niet aanmelden voor de WVS Groep (soort van sociale werkplaats, maar dan in een eigentijds jasje), waar zij zich straks, als de opleiding al dan niet met succes is afgerond, waarschijnlijk prima thuis zal voelen. Sanne ziet zichzelf al op een flitsend reclamebureau............. (hopelijk krijgt zij gelijk). Jan Maas heeft ervoor gezorgd dat zij zich toch op de wachtlijst (ca. 2 jaar) laat zetten, dat was mij nooit gelukt.

En dat alles maakt dat ik zo ontzettend blij ben met Jan Maas.

Lisette (moeder van Sanne)

top